Namaz kılarken ne yapacağını çok düşünmek, yani rükû, secde, sureleri okuma gibi kısımları zihninde sorgulamak veya tereddüt etmek, sehiv secdesi gerektiren bir hata değildir.
Sehiv Secdesi Ne Zaman Gerekir?
Sehiv secdesi, namaz içinde yapılan farz veya vacip terkleri ya da geciktirmeleri telafi etmek için yapılır. Aşağıdaki durumlarda gerekir:
- Farz veya vacip bir rüknü yanılarak terk etmek veya geciktirmek
- Örneğin, bir rekatta Fatiha Suresi’ni unutup okumamak veya rükûya gitmeyi unutup secdeye yönelmek.
- Namazın tertibini bozacak hatalar yapmak
- Örneğin, rükûdan doğrulmadan secdeye gitmek ve sonra fark etmek.
- Yanlışlıkla fazladan bir şey eklemek
- Örneğin, bir rekat fazla kılmak.
Düşünmek Sehiv Secdesi Gerektirir mi?
Namazda “Şimdi hangi rekatta olduğumu unuttum mu?” veya “Şimdi secdeye mi gideceğim?” gibi düşünceler zihnine gelirse, bu sehiv secdesi gerektirmez. Çünkü bu durum, bir unutma veya namazın tertibini bozma değil, vesveseye kapılma halidir.
Ancak:
- Eğer bu düşünceler yüzünden bir rüknü kaçırır veya geciktirirsen, o zaman sehiv secdesi yapman gerekir.
- Eğer çok sık vesveseye kapılıyorsan, namaza odaklanmak için Allah’a tevekkül edip düşünceleri serbest bırakmak en iyi çözümdür.
Ne Yapmalısın?
🟢 Namazın içinde aklına gelen düşünceler için endişelenme. Onlar sadece gelip geçicidir.
🟢 Şüpheye düşersen, galip gelen düşünceye göre hareket et. Örneğin, 2. veya 3. rekatta olup olmadığını bilmiyorsan, 2 kabul edip devam edebilirsin.
🟢 Namazına konsantre olmayı artırmak için yavaş ve bilinçli kılmaya çalış.
Sonuç:
Sadece çok düşündüğün için sehiv secdesi gerekmez. Ancak, bu düşünceler namazın rükünlerini yapmayı unutturursa veya namazın akışını bozarsa, o zaman sehiv secdesi gerekir. 💙